De locatie was wat onduidelijk, de navigatie van zowel Samsung als Nokia liet het afweten en wilde ons de weg niet wijzen. Maar gelukkig was m'n schoonmoeder er, die haar huiswerk in de vorm van een kaartje uitprinten, wel had gedaan.
Zo ziet de poot van een beest er dus van dichtbij uit. Eigenlijk niet meer dan PVC, tiewraps en touw. En heel veel bloed, zweet en tranen stel ik mij zo voor.
In de lege spa-rood flessen wordt de lucht opgeslagen die voor de aandrijving zorgt. Meer uitleg kan ik eigenlijk ook niet geven, want ik snap het zelf ook niet.
Geen onderdeel van de expositie, maar waarschijnlijk minstens net zo bijzonder; een nog werkende, dagelijks gebruikte antieke Atari.
Als je naar boven keek, kreeg je bijna hoogtevrees. Ook al sta je veilig met beide benen op de grond. Het plafond is 38 meter hoog.
Dat industriële blijft op de een of andere manier toch altijd wel intrigerend.
Maar we kwamen natuurlijk voor de beestens.
Ik weet niet wat ik nou leuker vond; het pand of de beesten..
Er was ook iemand die op een bank zat te lezen en naar de tv keek.
Ik stond in het water.
Hoi beest!
Ik maakte een filmpje, waarin zowel vriendje als schoonmoeder figureren.
En ik maakte nog een filmpje.
Doei!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten