Zelfkennis en planning.

Situatieschets; Het is tien voor zeven. In de ochtend. Ik ben nog heerlijk in dromeland en droom iets onsamenhangends over de ondefinieerbare relatie tussen luiers en het universum. Ruw krijg ik een elleboog tussen m'n ribben "Moet je niet over 10 minuten de deur uit?"

Dat over 10 minuten de deur uit is helaas waar. Helaas heb ik normaal ook zeker een uur nodig om een beetje van slaap-modus naar 'met-ongeveer-een-been-in-de-realiteit-en-in-staat-tot-autorijden" stand over te gaan. Mijn ochtendroutine bestaat dan ook uit het volgende patroon; als een wezenloos teletekst van 6 verschillende kanalen lezen, kijken wat het voor weer zal worden, dat net zo snel vergeten en bedenken wat ik ook alweer vond over dat ene nieuwsitem. Dat duurt ongeveer een half uur. Vervolgens trek ik in een soort blinde paniek kleding uit de kast, die ik vervolgens achterstevoren-binnestebuiten aantrek (Helaas is dat niet eens een grapje). Ik probeer nog iets van m'n  hoofd en haar te maken, kom er achter dat het vandaag toch echt weer hopeloos is en geef het maar op. Dan snel iets te eten uit de keukenla pakken en in de auto springen. 

Omdat ik vanmorgen mijn beproefde "shit-ik-heb-alweer-ochtenddienst-en-het-is-nog-geen-weekend-en-ook-nog-lang-geen-vakantie" ritueel heb gemist, was ik vandaag eigenlijk heel de dag van slag. 

Ik vergat melk in mijn koffie te doen. Ik liep de halve dag zonder pieper over de afdeling. Vergat m'n sleutel uit het slot te trekken en vervolgens werd ik bijna gelanceerd, omdat m'n sleutel met een touwtje aan m'n broek zit. (Dat de sleutel vast aan m'n broek zit getuigd overigens wel van zelfkennis, want als het niet vast zit vergeet ik het.) 

Door zo'n slechte start ga ik ook steeds vaker aan mezelf twijfelen. Had ik de deur wel dichtgedaan? Zit de auto wel op slot? Wat is het nummer van de printer? Oh ik moest nog wat doen, maar wat ook alweer? Even wat doorgeven. Ja, ik moest een uur geleden ook al naar het toilet, maar eerst moet ik nog bellen. Koffiepauze! Nu dus wel melk in m'n koffie doen. Koffie op. Ja, ik zou koffie zetten, maar dat was ik dus vergeten. Snel koffie zetten. Misschien handig om ook daadwerkelijk koffie in het filter te doen. Hoeveel schepjes? Waarom zou ik koffie zetten? Omdat ik bedacht had dat degene die het laatste kopje koffie heeft genomen nieuwe moet zetten. Waarom heb ik altijd van die ideeën waarvan ik zelf de dupe ben. Oh het is al 11 uur. Hee wat doet die mevrouw hier? Ja, dat is de docent van school. Ja ik heb vandaag m'n beoordelingsgesprek. Heb ik een formulier? Hee, die zit nog in m'n tas ook nog! Wilt u thee? Het is wel lauwe thee, want die ben ik net vergeten te zetten. En dan toch nog mooi een dikke voldoende halen.

Dan kom je na zo'n dag thuis, heb je eindelijk je joggingbroek aan, vraagt de elleboog van vanmorgen "En, wat eten we vandaag?" Zouden we nog wat gaan eten dan? En zou ik dat maken dan? Dat stukje heb ik ergens gemist. 

De conclusie van dit relaas. Het maakt niet uit hoeveel koffie je zet, en zonder melk opdrinkt (GATVERDARRIE), zo'n slechte start maak je echt niet meer goed. En avond eten moeten koken zou verboden moeten worden.